In het Winterblad (blz. 4-5) staat een toneelleesverhaal over clown Poets. Clown Poets bestaat echt! In het echt heet ze Hilde. Wil je weten wie ze is? Lees maar!
 
Ben jij echt clown Poets?
Ja zeker! Als ik mijn rode neus op heb, ben ik clown Poets. Zonder rode neus ben ik Hilde. Mijn neefjes en nichtjes noemen mij tante Hilde.
 
Waarom heet je zo?
Omdat ik heel erg van netjes en schoon houd. Nog voordat ik die naam kreeg, nam ik een poetsdoekje mee in mijn clownskoffer en ik maakte van de poetsdoekjes lapjes voor op mijn clownskleren. Toen kreeg ik de naam Poets.
 
Waar treed je vaak op?
In huizen waar gehandicapte mensen wonen, bij oude mensen die veel dingen vergeten en voor kinderen op scholen en in kerken.
 
Vinden kinderen je leuk?
Ik zie kinderen vaak lachen als ze mij zien. Dus ik denk het wel. Soms vinden kleine kinderen het spannend om mij te zien, maar dat gaat gelukkig gauw over als we samen spelen. Ik heb geen witte schmink op mijn gezicht, maar gewoon een mooie rode neus en een grappig kostuum.
 
Wat zeggen ze tegen Poets?
Hallo clown! Wie ben jij?
 
Wat vind je van het verhaal over jou?
Ik vind het heel erg leuk. Weet je…. ik heb op zolder echt een grote koffer met allemaal gekke dingen er in. Ook poetsdoekjes van clown Poets en zo’n mooie strik. De schrijver van het verhaal, Anita, wist dat niet. Wat super leuk dat het echt zo is hè?
 
Meer weten over Hilde? Kijk op: hildelaatjezien.nl